Sunday, December 23, 2007
Posted by ေအာင္ခ်မ္းသာ at 10:52 AM 0 comments
Saturday, December 22, 2007
Thursday, December 20, 2007
ေလာကမွာေငြသာလၽွ်င္ဘုရင္ၿဖစ္သည္.
ယေန႔ေလာကႀကီးမွာလူေတြက အရင္ကဘာအၿပစ္ဘဲလုပ္လုပ္မေကာင္းတာနဲ႔စီးပြားရွာတာဘဲလုပ္လုပ္လက္ရွိအခ်ိန္မွာပုိက္ဆံသာရွိလုိ႔ကေတာ႔
သူသာလၽွ်င္ဘုရင္ၿဖစ္သည္လုိ႔ အက်င္႔ေတြကေတာ္ေတာ္ေၿပာင္းသြားႀကတယ္..တကယ္ဆုိလဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာက ေငြကအဓိကအက်ဆုံးၿဖစ္
ေနတာကုိး..အၿပစ္လည္းမေၿပာရက္ပါဘူးေလ..ဒါေပမဲ႔ ဥာဏ္ရွိတဲ႔လူတစ္ေယာက္ဆုိရင္ေတာ႔ဒီအရာကုိေတာ္ေတာ္စက္ဆုပ္ရြံမုန္းမိမွာပါဘဲ
ဒီအခုလဲ ႀကည္႔ေလ ကၽႊန္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာကဘာေတြၿဖစ္ေနလဲလုိ႔...ဒါကုိမသိသလုိလုပ္ေနႀကတာကုိကေတာ္ေတာ္ဆုိးတယ္...
ေငြ ေႀကာင္႔မုိ႔လူေတြအက်င္႔ေတြေတာ္ေတာ္ၿခစားေနတာ လည္းခင္ဗ်ားတုိ႔ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အၿမင္ဘဲေလ...လူမႈေရး စီးပြားေရး က်န္းမာေရး ..
အက်င္႔စရုိက္ေတြ...အားလုံးလုိလုိ ဘာေႀကာင္႔ပ်က္စီးသြားလဲဆုိ ဒါဟာေငြေႀကာင္႔မုိလုိ႔ထင္ပါတယ္..
ေခတ္ႀကီးကုိက ေငြ ရွိရင္ရွိမရွိရင္ အာဏာရွိ ဒါမွမဟုတ္ ပညာရွိမွတဲ႔ ...ပညာရွိေတြေကာရွိေသးရဲ႔လားလုိ႔ခင္ဗ်ားတုိ႔သိခ်င္မွာဘဲ...အဲေရာကုန္ၿပီ..ယေန႔ေခတ္က လည္းစီးပြားေရးက ေတာ္ေတာ္ႀကပ္တာကုိး...အားလုံးေသာသူေတြဟာ ေငြကုိေတာ္ေတာ္လုိက္ေနႀကရတာကုိး
ဒါလဲ အၿပစ္မွမဟုတ္တာ...လုိဘဲေၿပာရမွာဘဲ...
ဟုိတေလာကဆုိ ၿမန္မာမိန္းကေလးေတြ တစ္ဖက္ႏုိင္ငံမွာ ေရာင္းစားခံရတယ္ဆုိတဲ႔ သတင္းေတြေတာ္ေတာ္ႀကားရတယ္ဒါဘာေႀကာင္႔လဲလုိ႔ၿပန္စဥ္းစားလုိက္ေတာ႔ ေငြေႀကာင္႔ဘဲေပါ႔ ဒါလဲဒီမိန္းကေလးေတြရဲ့အၿပစ္မဟုတ္ဘူး
သူတုိ႔ကေတာ္ေတာ္ႀကပ္တည္းေနတာကုိး....ဘာေႀကာင္႔ႀကပ္တည္းလညး္လုိ႔လဲမေၿပာခ်င္ေတာ႔ပါဘူးေနာ္............
တခ်ုိဳ႔မိန္းကေလးေတြဆုိအရမ္းသနားစရာေကာင္းတယ္...သူတုိ႔ဟာ မိသားစုအတြက္ရုန္းရင္း ေငြရွာရင္းအေပ်ာ္ဘ၀ကုိေရာက္သြားရတဲ႔သူ
ေတြ...တခ်ဳိ႔က်ေတာ႔လဲ အ၀တ္အစားေနာက္လုိက္ရင္း အေပ်ာ္ဘ၀ကုိေရာက္သြားရတဲ႔လူေတြ ဒါေတြအားလုံးဟာ ...ဘာေနာက္ကုိလုိက္လုိ႔လဲဆုိ
ရင္ ေငြေနာက္ကုိေလ...ခင္ဗ်ားတုိ႔ေကာ ကၽြန္ေတာ္ေကာ သူ႔ေနာက္ကုိလုိက္ရအုံးမွာဘဲ...ဒါက ရင္ဘတ္ထဲက ၿပသာနာမဟုတ္ဘူးေနာ္....ဒီအထဲ
ကၿပသာနာေတြေလ....
( ဒီလုိမ်ဳိးေၿပာလုိ႔တစ္မ်ဳိးၿမင္ေနဦးမယ္....)
ယေန႔လူငယ္လူႀကီးေတြက ေငြ ဟာရွာရခက္တယ္ သုံးေတာ႔လြယ္တယ္ ဒါကုိသိသိ ႀကီးနဲ႔ မုိက္ေနတဲ႔အေႀကာင္းတစ္ခုရွိေသးတယ္
အဲဒါက ေတာ ႔ ၁ လုံး ၂ လုံး ၃ လုံးေတြေပါ႔ အိမ္မွာေတာ႔စားဖုိ႔အႏုိင္ႏုိင္ ဒါထုိးဖုိ႔ႀကေတာ႔ပုိက္ဆံရွိတယ္တဲ႔ ေတာ္ေတာ္အံ႔ႀသဖုိ႔ေကာင္းတယ္ေနာ္...
ဒီလုိ လြယ္လြယ္ရွာလုိ႔ဘယ္နားကရမွာလဲ.....
သူမ်ားေငြ ရခ်င္ရင္ ကုိယ္႔ေငြအရင္ပါမွာကုိမၿမင္ႀကဘူး...
ဒီလုိေၿပာလုိ႔ အလုပ္ကေပါတာကုိးလုိ႔ ေစာဒကတက္မေနနဲ႔ အလုပ္ဆုိတာ လုပ္ခ်င္ရင္ရွိပါတယ္...
ဒီအတုိင္းေနမယ္ဆုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ကၽႊန္ေတာ္တုိ႔ ကုိ လူမ်ဳိ်းႀကားေတြက ေဆာ္သြားမယ္....
ဟုိဗမာစကားမတတ္တတတ္နဲ႔ ေကာင္ေတြက ေတာ႔ အရင္ကမူးယစ္ေဆးေတြဘာေတြေရာင္းၿပီးအခုဆုိမန္းေလး ၿမဳိ႔တစ္၀က္ေလာက္ကသူတုိ႔ဟာေတြႀကီးဘဲ...သူတုိ႔က ေငြေပါတာကုိး.....
ေလာေလာဆယ္ေတာ႔ ဒီေလာကမွာ ဘယ္သူမွေငြ မႀကဳိက္သူမရွိပါဘူးဗ်ာ....
အင္း....ေငြ အရမ္းႀကဳိက္ရင္ေတာ႔ ပ်က္စီးၿခင္းကိန္းဆုိက္တာေပါ႔...
ဒါေပမဲ႔လည္း ယခုအခ်ိန္မွာေတာ႔ သူသာလွ်င္ ဘုရင္ ပါဘဲဗ်ာ....
သင္တုိ႔လည္း ဘုရင္ ၿဖစ္ခ်င္ရင္ ရွိသံုးရွိမွရမွာေနာ္......
Posted by ေအာင္ခ်မ္းသာ at 10:51 AM 2 comments
Friday, November 16, 2007
က်ိန္စာ
ထက္ႏုိင္(တလုပ္ၿမဳိ႕)
ကၽြန္ေတာ္အိမ္ကထြက္လာေတာ႔ မုိးက တဖြဲဖြဲ က်ေနသည္။ ေစာေစာေလးကေတာ႔ ရာသီဥတုက လင္းလင္းခ်င္းခ်င္း သာသာယာယာပဲ ရွိေနခဲ႔ေသးသည္။ အခုမွ ရုတ္တရက္ ၿဗဳန္းစားႀကီးအေၿပာင္းလဲ ႀကီးေၿပာင္းလဲသြား ၿခင္းၿဖစ္သည္။ ၿပီးခဲ႔သည္႔ တစ္ပတ္ေလာက္က ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေတာင္ေပၚၿမဳိ႔ကေလးမွာ ကေလးေတြ ပင္လယ္ေရလႈိင္းစီးႀကသည္။ကြၽန္ေတာ္တို႔က ငပလီသြားစရာမလုိေတာ႔ဘူး။ ေခ်ာင္းသာလည္းသြားစရာမလုိေတာ႔ဘူး။ကြၽန္ေတာ္႔ သားအႀကီးေကာင္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းအိမ္က ကားကြၽတ္ႀကီးယူၿပီး ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလုိ လႈိင္းစီးသည္။ကေလးဆုိတာကေတာ႔ ကေလးလုိေပ်ာ္ဖုိ႔သိတာကုိး။
ေတာင္တန္းေတြေပၚမွာ တိမ္ေတြက ညွိ႔မည္းတက္လာေနသည္။ ဒါဟာ မုိးသည္းသည္းမည္းမည္းရြာမည္႔ အဓိပၸၸၸာယ္ပဲ။ ကြၽန္ေတာ္က စုိးရိမ္ထိတ္လန္႔စြာႏွင္႔ ေရေၿမာင္းေလးဆီ ခပ္သြက္သြက္ ေလွ်ာက္လုိက္သည္။ ကြၽန္ေတာ္ေရေၿမာင္ေလးဆီေရာက္ေတာ႔ ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးစုမိေနၿပီ။ ေၿမာင္းေပါက္ကုိဖာေထးသည္႔ သဲအိတ္ေတြကလႈပ္ခ်င္လာၿပီ။ လူေတြ စုိးရိမ္ေနတယ္ဆုိတာ ကြၽန္ေတာ္အေသအခ်ာ သိပါသည္။ လူေတြက စုိးရိမ္ေနတာကလႊဲလုိ႔ ကုိယ္တုိင္ပါ၀င္ဖုိ႔ႀကေတာ႔လည္း ၀န္ေလးေနၿပန္သည္။ ကြၽန္ေတာ္ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေစာင္းငဲ႔ႀကည္႔ၿပီးအသက္ၿပင္းၿပင္းတစ္ခ်က္ ရႈပစ္လုိက္၏။ ကြၽန္ေတာ္အသက္ရႈၿပီး သက္ၿပင္းခ်လုိက္သည္႔အခ်ိန္မွာ လူတစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ္႔ ကုိ ဆြဲေခၚသြားသည္။ ဘာကိစၥၥရွိလုိ႔ လဲဒ ဒခင္ဗ်ားဘာလုိ႔အသက္ကုိ ၿပင္းၿပင္းရႈပစ္လုိက္တာလဲ၊ ကြၽန္ေတာ္အံ႔ႀသ တုန္လႈပ္သြားသည္။ ဒကြၽန္ေတာ္ အသက္ရႈခြင္႔ မရိွဘူးလား။ အသက္မရႈရင္ ကြၽန္ေတာ္ ရပ္တန္႔သြားမွာေပါ႔ဒ ဓခင္ဗ်ားႏွာေခါင္းက ေလေတြ စုပ္ယူလုိက္လုိ႔ ေလဟာနယ္ၿဖစ္ၿပီး ေၿမာင္းက်ဳိးသြားရင္ ခင္ဗ်ားမွာ တာ၀န္ရွိတယ္ဆုိတာ ခင္ဗ်ားမ ေမ႔ပါနဲ႔။ဓ ကြၽန္ေတာ႔ကုိအမိန္႔ေပးေနတဲ႔သူက ေဒါသေတြႏွင္႔ ခါရမ္းေနသည္။
ကြၽန္ေတာ္ သည္ေနရာမွာ ဆက္ေနလုိ႔မၿဖစ္ႏုိင္ေတာ႔တာႏွင္႔ၿမဳိ႕ကေလး၏ တစ္ၿခားလမ္းေႀကာင္းတစ္ခုဆီ ေၿခလွမ္းကုိေရႊ႕ လုိက္၏။ မုိးတိမ္မည္းေတြ သည္းသည္းမည္းမည္း ၿပဳိမက်ခင္ လမ္းမေပၚ ကြၽန္ေတာ္ခပ္သြက္သြက္ ေလွ်ာက္သည္။ လူေတြက ဘာမွမရွိသည္႔ လမ္းမေပၚ စိတ္၀င္တစား ေငးေမာေနႀကသည္။သူတုိ႔အႀကည္႔ေတြက လမ္းမေပၚ မွာတစ္စုံတရာကုိ ပုိက္စိပ္တုိက္ရွာေဖြ သလုိမ်ဳိး အေသးစိတ္ဆန္လြန္းလွ၏။ မုိးတိမ္မည္းေတြက ကြၽန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင္႔ ထားသလုိ ၿပဳိက်မလာခဲ႔ပါဘူး။ ရာသီဥတုက ရုတ္တရက္ ေၿပာင္းလဲသြားခဲ႔ၿပီၿဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ႔ခႏၥၥၶာကုိယ္ေပၚ သုိ႔ ေနေရာင္ၿခည္က ထုိးဆုိက္က်လာခဲ႔သည္။ ကြၽန္ေတာ္က ၿမဳိ႕ကေလးကုိ ၿဖတ္ၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ေနဆဲပါ။ ခရီးတစ္ခုကုိ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ကြၽန္ေတာ္ လွမ္းေလွ်ာက္ေနၿခင္းၿဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္ ထာပြဲတစ္ခုကုိ ၿဖတ္သည္။ ေစ်းတစ္ခုကုိ ၿဖတ္သန္းအၿပီးမွာ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ႏွင္႔ စာအုပ္ဆုိင္ တစ္ဆုိင္ကုိေတြ႔သည္။ လူေတြက လူထူးဆန္းတစ္ေယာက္လုိ ကြၽန္ေတာ္႔ကုိ စုၿပဳံႀကည္႔ေနႀကသည္။တစ္ခ်ဳိ႕အႀကည္႔ေတြက အ႔ံႀသရိပ္ဆင္ေနသလုိ တစ္ခ်ဳိ႕အႀကည္႔ေတြက ေဒါသအရိပ္အေငြ႕ေတြ သန္းေနသည္။ တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္ေနသည္႔ လူအုပ္ကုိ ကြၽန္ေတာ္လက္ေတြ ေ၀ွ႔ရမ္းၿပလုိက္သည္။ ေဟး... ခနဲ ကြၽန္ေတာ္ အသံေပးသည္။ ၿငိမ္သက္ေနသည္ ႔ကန္ေရၿပင္လုိ ဘာတုန္႔ၿပန္သံမွ ၿပန္မလာဘူး။
ကြၽန္ေတာ္သေဘာေပါက္လုိက္ပါၿပီ။ သူတုိ႔က ကြၽန္ေတာ္႔ကို လူထူးဆန္းတစ္ေယာက္အၿဖစ္ ႀကည္႔ရႈေနၿခင္း ၿဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ႔ သူတို႔က လူေယာင္ေဆာင္ေနႀကေပမယ္႔လူေတြ မဟုတ္ႀကဘူး လူတစ္ေယာက္၏ အစစ္မွန္ဘ၀ကုိ သူတုိ႔မရႀကဘူး။ မ်က္လုံး ေတြပါေပမယ္႔ မၿမင္ရဘူး။ မ်က္လုံးေယာင္ေဆာင္ေနႀကတာ။ နားေတြပါေပမယ္႔ မႀကားရဘူး။ နားေယာင္ေဆာင္ေနႀကတာ။ ပါးစပ္ေတြပါေပမယ္႔ မေၿပာတတ္ဘူး ပါးစပ္ေယာင္ေဆာင္ေနႀကၿခင္းၿဖစ္သည္။ လမ္းခ်ဳိးအေကြ႕ ေရာက္ေတာ႔ေခ်ာက္ကမ္းပါးႀကီးတစ္ခုက ဆီးႀကဳိေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္ရမွာလား။ လွည္႔ ၿပန္ရမွာလား။
ထက္ႏုိင္(တလုပ္ၿမဳိ႕)
Posted by ေအာင္ခ်မ္းသာ at 12:22 PM 0 comments
Labels: အက္ေဆး/၀တၳဳတို
Wednesday, September 19, 2007
စားက်က္ေပ်ာက္သြားတဲ႔ၿမဳိ႕ေလး
ကြၽန္ေတာ႔ကုိေမြးဖြားေပးခဲ႔ေဟာဒီေတာင္ေပၚၿမဳိ႕ေလးဟာေတာ္ေတာ္ေအးခ်မ္းၿပီးေနလုိ႔ေကာင္းတဲ႔ၿမဳိ႕ေလးေပါ႔.....ငယ္စဥ္အခါကဆုိခ်ယ္ရီပန္းေလးေတြေ၀ဆာေနတယ္ေလ
ေဆာင္းတြင္းဆုိရင္ ၿမဴႏွင္းမႈန္ေတြနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ေက်ာင္းသြားရတာအေမာေပါ႔.....ၿမဳိ႕ေလးဟာ ေတာင္ပတ္လည္၀ုိင္းေနၿပီးဒယ္အုိးေလးနဲ႔တူတယ္လုိ႔ တင္စားႀကတယ္ေလ
မုိးရာသီဆုိလဲ ...ထီးေလးနဲ႔ေက်ာင္းသြားၿပီး ေက်ာင္းၿပန္လာရင္ မုိးရြာမႈေႀကာင္႔ လမ္းေပၚမွာေက်ာက္ေလးေတြ သူ႔ဟာနဲ႔သူ ေပၚေနတယ္ေလ...ဒါေလးေတြကုိ
ကေလးေတြက လမ္းပ ေပၚက ေက်ာက္ကုိေကာက္ၿပီး ေက်ာက္ေရာင္းတန္းကစားႀကတာ ခုထိသတိရမိတယ္......
၀ါတြင္းေတြမွာဆုိလည္း ဘုရားေက်ာင္းကန္ေတြမွာ လူေတြသီလယူႀကတာအၿပည္႔ေပါ႔...၀ိပႆနာတရားစခန္းေတြ ဟာတစ္သုတ္ၿပီးတသုတ္ဖြင္႔လွစ္ႀကတယ္...
ဒီလုိေအးခ်မ္းလွပ တဲ႔ေတာင္ေပၚ ၿမဳိ႕ေလးကုိ ဖ်က္ဆီး ဖုိ႔၀င္လာတာ ၁၉၉၀ ေႏွာင္းပုိင္းေလာက္မွာ ဖက္စပ္လုိ႔ ေခၚတဲ႔ အက်ဳိးတူေတြ၀င္လားၿပီးေတာ႔ ....
ၿမဳိ႕ေလးကုိ ဖ်က္ဆီးလုိက္ႀကတယ္ေလ..။။အဲဒီမွာ ...အလင္း၀င္အဖြဲ႕ အစည္းေတြ ဒီအခုမွ တုိင္းရင္းသားထဲေကာက္တြင္းထားတဲ႔ ဗမာ စကားမတတ္တဲ႔
လူေတြ က ၿမဳိ႕ေပၚမွာရွိတဲ႔ ေတာင္ေလးေတြကုိ စတင္ဖ်က္ဆီးေတာ႔တယ္ေလ.....
ေအးခ်မ္းလွပတဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ တုိ႔ ၿမဳိ႕ေလးဟာ ခုဆုိရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိပ်က္ဆီးေနၿပီေလ... ႀကည္႔ပါ လားသူတုိ႔ေတြက ေတာင္ေတြကုိလည္းပင္းညစ္ၿပီးအတင္းအဓမၼၼၼၼ
ေက်ာက္ေတြကုိေထြးထုတ္ခုိင္းေနတယ္ေလ....အင္ဂ်င္အားႀကီးတဲစက္ေတြ....ေၿမေကာ္စက္ေတြနဲ႔ ေတာင္ေလးေတြကုိၿဖဳိေနႀကတယ္ေလ...ေတာင္တြင္မကေသးဘူး
ေက်ာက္တူး တြင္းသမားေလးေတြကုိ လည္း ဗမာ စကားမတတ္တဲ႔ ေပါလံ ႀကီးေတြက ေခါင္းပုံၿဖတ္တာလြန္ပါေရာဗ်ာ....သူတုိ႔ေတြလုပ္တာကိုထုိင္ႀကည္႔ေနတဲ႕
လူႀကီးေတြကေတာ႔ တုိက္ေတြကားေတြနဲ႔ေပါ႔....ဒီဖက္စပ္ေပါင္းစုံက ႏွိပ္စက္လုိ႔ ၿမဳိ႕ေလးထဲ ကုိၿဖတ္သန္းစီးဆင္းေန တဲ႔ ေရနီေခ်ာင္းေလး ဟာ မႈံေတြပိတ္ၿပီးေတာ႔
ၿမဳိ႕ေနလူထုရဲ႕ အိမ္ေတြဟာေတာ္ေတာ္ပ်က္ဆီးသြားႀကတယ္ေလ.....
ဒီၿမဳိ႕ကလူေတြက ေတာ႔ ဘာတတ္ႏုိင္မွာလဲ....
စီးပြားေရဆုိလဲ အရင္ကေလာက္မေကာင္းေတာ႔ဘူး ..လုိ႔ ကုန္သည္အခ်ဳိ႕ ပြဲစားအခ်ဳိ႕ က ညည္းၿငဴေနတဲ႔အသံကေတာ႔ ထာပြဲ ထဲမွာ ပုဇင္းယင္ကြဲေအာ္သလုိိပါဘဲ...
ၿမဳိ႕ထဲကလူေတြဟာ ဘာလုပ္ရ ကုိင္ရမွန္းမသိဘဲ တနယ္ၿခား တႏုိင္ငံၿခားမွာ အလုပ္ေတြလုပ္ႀကရတယ္ေလ...ကုိယ္႔ၿမဳိ႕မွာမွ ဘာအလုပ္မရွိတာလုိ႔ ေၿပာတုိင္း
ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ရတယ္ဗ်ာ....အရင္က ကမာၻ ကသိတဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ၿမဳိ႕ေလးဟာ ခုဆုိရင္ေပါလံႀကီးေတြ ေခါင္းပုံၿဖတ္ခံေနရတဲ႔ၿမဳိ႕ေလးေပါ႔......
တကယ္ဆုိကုိယ္႔အေရွ႕မွာၿမင္ေနပါရပ္နဲ႔ မစားရတာေတာ႔ ေတာ္ေတာ္လြန္မယ္လုိ႔ထင္တယ္ဗ်ာ.....ေႀသာ္...စားက်က္ေပ်ာက္တဲ႔ၿမဳိ႕ေလး
Posted by ေအာင္ခ်မ္းသာ at 9:34 PM 2 comments
Labels: အက္ေဆး/၀တၳဳတို